Inmiddels woon ik ruim 8 jaar in hetzelfde huis. Al die tijd heb ik daar zonder bedwantsen gewoond, maar op een dag was het raak. En goed raak ook!
Dit verhaal is inmiddels van een hele tijd geleden, maar nu ik dagelijks over allerlei insecten en insectenbestrijding schrijf, leek het mij logisch om mijn ervaring met bedwantsen met jullie te delen.
Destijds had ik geen enkel idee dat wij in Nederland ook bedwantsen konden krijgen. Wellicht is dat naïef, maar ik kende het alleen van de programma’s op tv over arme buurten in New York.
Maar goed, zoals ik inmiddels zelf heb ervaren, kan iedereen last krijgen van bedwantsen. Denk nooit dat het jou niet kan of zal overkomen, want dat dacht ik ook. En ik kan je oprecht zeggen dat het hebben van bedwantsen een hoop stress met zich meebrengt. Niet alleen qua bestrijding, maar ook qua zorgen voor je gezin en vooral voor je kinderen.
Hieronder lees je mijn ervaring met bedwantsen.
Hoe kwam ik erachter dat wij bedwantsen in huis hadden?
Na lekker geslapen te hebben, stond ik ’s ochtends als gewoonlijk vroeg op, ging ik de douche in, kleedde ik me aan en ging zoals gewoonlijk aan het werk. Plotseling, rond de pauze, werd ik me bewust van jeuk op mijn rug.
Het werd zo erg dat ik naar het toilet moest om me uit te kleden, en ontdekte ik een groepje rode pukkels, vergelijkbaar met kleine muggenbultjes. Het clusteren, het uiterlijk en de jeuk deed me vermoeden dat ik door muggen was gebeten. Nietsvermoedend kleedde ik mij weer aan en ging ik weer -al jeukend- aan het werk.
De volgende dag gebeurde precies hetzelfde, maar had ik ze op mijn buik en op mijn bovenbenen. Er gingen wel allerlei alarmbelletjes bij me af, maar dat het wellicht bedwantsen zouden kunnen zijn, stond ik totaal niet bij stil. Sterker nog, ik vermoedde dat het vlooien waren.
Op onderzoek uit naar bedwantsen!
Op Google zocht ik naar plaatjes van vlooienbeten en het zag er soortgelijk uit. Wel viel het me op dat mijn bultjes toch aardig wat groter waren dan de plaatjes van muggenbulten die ik op Google had gevonden. Het probleem was dat ik geen idee had waar ik mee te maken had.
Wij woonden destijds in een flat en ik had geen tuin, maar ik kon mij herinneren dat mijn tante weleens op haar balkon last had gehad van vlooien. We hadden destijds twee balkons, dus ik ging er stiekem vanuit dat dat het probleem was.
Tevergeefs zocht ik op het balkon en in de woonkamer naar vlooien in de banken en op het kleed, terwijl de echte boosdoeners in de slaapkamer zaten. Een aantal dagen later, ging ik op het internet zoeken naar bijtende insecten die jeuk veroorzaakte en kwam ik op bedwantsen uit.
Hoe meer ik over bedwantsen las en hoe meer ik foto’s van mijn bultjes vergelijk met die op het internet, hoe meer ik overtuigd was van het feit dat ik met bedwantsen te maken had. Toen ben ik in mijn slaapkamer op onderzoek uitgegaan.
In de slaapkamer op zoek naar bedwantsen
Een volwassen bedwants is rond, rood-bruin, plat en heeft geen vleugels. Ze zijn ook groter dan dat je op de meeste foto’s lijken, maar kunnen zich verbazingwekkend goed verstoppen. Zo kunnen ze zich verstoppen in de kleinste scheurtjes, achter behang, in de naden van je matras en zelfs tussen het overtrek en je matras in. Ze springen of vliegen niet, maar zijn wel ontzettend snel.
Ze blijven de hele dag goed verstopt en ’s nachts wanneer het stil en donker is, komen ze zich met je bloed voeden. Dat is waar je de jeukende bultjes aan overhoudt. Het vreemde aan alles was dat ik me destijds helemaal niets bij bedwantsen voor kon stellen.
Daarna ging het allemaal erg hard: mijn vrouw en ik gingen in de slaapkamer opzoek naar bedwantsen aan de hand van de gegevens die we op internet – op een site als deze! – hadden gevonden. En je raadt het waarschijnlijk al: toen we wisten waar we moesten zoeken, konden we er genoeg vinden.
We vonden de meeste bedwantsen tussen de boxspring en de matras in, maar ze zaten ook achter het stopcontact, in een gat in de muur waar de buis van de verwarming doorheen gaat en in spleetjes in de houten kozijnen. Echt overal en zeker niet alleen in het bed.
Mijn ervaring met bedwantsen was niet alleen vervelend, maar ook psychisch zwaar
Toen we er eenmaal achter kwamen hoe erg het probleem was, hadden mijn vrouw en ik het wel even moeilijk. “Hoe kan dit nou, we hebben een opgeruimd en schoon huis” dachten wij. “Dit is toch iets voor onhygienische mensen in een vuile omgeving” vroegen wij ons af.
Het was al helemaal zwaar om de bultjes op onze kinderen te zien. Zelfs op onze jongste van, destijds, nog geen jaar oud. Wanneer je de lakens van de kinderen optilt en de kleine bloedvlekjes op de lakens ziet, dan breekt je hart. We voldoen ons HEEL erg schuldig, vooral naar de kinderen toe, maar het motiveerde ons wel om het probleem voortvarend aan te pakken.
Hoe het allemaal hebben aangepakt, zal ik hierna vertellen, eerst wil nog even een paar van de stigma’s bespreken.
De stigma’s en financiën van bedwantsen
We hielden het probleem over het algemeen voor ons, maar de bultjes op onze armen en bennen en de kinderen die erover spraken verraden wel wat er aan de hand was. We maakt ons vooral zorgen om mensen die dachten dat:
- alleen bij mensen met een slechte hygiëne bedwantsen voorkomen.
- bedwantsen “besmettelijk” zijn en dat je ze op je lijf of kleding aan ander mensen over kan brengen.
- alleen in vieze huizen voorkomen.
Wat wij ook nog erg storend vonden was het financiële aspect. Wij hadden voldoende geld, maar niets extra’s: Geen spaargeld en geen extra vakantiegeld dat er binnenkort aan kwam of iets dergelijks. Lenen was voor ons ook geen optie.
We hadden zeker 4 of 5 ongediertebestrijdingsbedrijven gebeld, maar dat was voor ons totaal niet te betalen. De offertes varieerde van €500,- voor alleen de slaapkamer tot ruim €2000,- voor het hele huis. Ook de kosten is dus iets waar je mee wordt geconfronteerd op zo’n moment.
Tot nu toe was het hebben van bedwantsen al een hele nare ervaring, maar er zat voor ons niets anders op dan de bedwantsen zelf bestrijden.
Zelf bedwantsen bestrijden is een hele klus!
Het bestrijden van de bedwantsen ging door onze zeer snelle actie en dagelijks hard werken vrij snel. Al na de eerste dag zagen we er direct stukken minder. Ze kropen in ieder geval niet meer vrijuit door de slaapkamer.
Je kan je voorstellen dat wanneer je last hebt van bedwantsen, het eerste dat doet wanneer je ’s ochtends wakker wordt het inspecteren van je bed is. Dat deden wij dan ook steevast iedere ochtend. Maar ik kan je zeggen dat wij vrij snel – en geheel onverwachts – na een dag of drie – al ’s ochtends geen bedwantsen meer konden vinden.
Ongeveer een week later werden we ’s nachts ook niet meer gebeten en na twee weken hebben we nooit meer last gehad van een bedwants in huis.
Hoe we dat hebben aangepakt? Veel lezen, veel onderzoek doen en dagelijks zeker drie uur per dag met de bedwantsen bezig zijn! Het was geen makkelijke ervaring, maar wel een waar we ons doorheen hebben geslagen.
Hoe wij zonder enige ervaring bedwantsen hebben bestreden
Het eerste wat we deden, was het huis doorzoeken om te kijken of het probleem alleen in de slaapkamer was, of ook elders. We hadden destijds drie slaapkamers, maar “slechts” twee leken met bedwantsen besmet.
Om ervoor te zorgen dat de bedwantsen alleen in de twee aangedane slaapkamers bleven, hebben mijn vrouw en ik in deze slaapkamers geslapen en de kinderen met z’n drieën in de andere slaapkamer. Ook waren we ontzettend voorzichtig met het verplaatsen van spullen van en naar de verschillende slaapkamers.
Hierna besloten we de aangedane kamers door te lopen op alles (zelfs elektronica!) wat er stond en wat weg kon. We hebben zoveel mogelijk weggegooid en wat we wilde bewaren hebben we -na een grondige schoonmaak met wat allesreiniger- in de berging opgeborgen.
We hebben bakjes met water onder de poten van het bed gedaan zodat de bedwantsen niet meer op het bed konden komen en bedwantsen die er al waren niet meer weg konden.
Uiteindelijk bleven alleen de bedden nog in de kamers over. We hadden zelfs de gordijnen weggehaald. Daarna was het iedere dag hetzelfde:
- Alles, maar dan ook alles stofzuigen: van de vloer, tot het matras en zelfs de muur en de kozijnen.
- Iedere dag alle beddengoed een uur de droger in.
- Iedere dag het matras, de muren, de kozijnen en de boxspring met de stoomreiniger verhit.
- Steeds ervoor zorgen dat er een dun laagje diatomeeënaarde onder het bed, aan de zijkanten van de boxspring en rond alle plinten lag.
Tip: Heb jij nu bedwantsen en wil je die op dezelfde manier als ons bestrijden? Klik hier om de diatomeeënaarde op bol.com te bestellen. Daarnaast heb je een geschikte stoomreiniger nodig. Klik hier om de stoomreinigers op bol.com te bekijken. Meer heb je niet nodig!
Meer dan dit hebben we niet gedaan. Zou ik het nu ander aanpakken? Met alles wat ik nu weet, zeker. Maar we waren ontzettend blij met hoe we deze nare bedewantsenervaring hebben afgesloten.
Dat was mijn ervaring met het bestrijden van bedwantsen!
Na ongeveer twee weken was het probleem opgelost: sindsdien hebben we geen enkele bedwants meer gezien. Achteraf gezien en met de kennis die ik nu heb, zou ik het waarschijnlijk anders aangepakt hebben. Maar voor iemand die op dat moment niets over bedwantsen wist een geen ervaring had met het bestrijden van bedwantsen, vind ik dat we het toch erg goed hebben aangepakt.
Wel moet ik je eerlijk bekennen dat we er allemaal “iets” aan hebben overgehouden. Wanneer ik ook maar ergens een beetje jeuk heb, kan ik het niet laten om in de omgeving naar insecten te speuren. Ook merk ik dat mijn middelste zoon erg bang is voor allerlei insecten. zou het toch aan die bedwantsen liggen?
Misschien een beetje grappig, maar ik heb maanden nadat de bedwantsen al verdreven waren nog zitten jeuken, krabben en speuren. Ik kan niet anders zeggen dan dat mijn ervaring met bedwantsen een flinke indruk op me heeft achtergelaten en waarschijnlijk ook de reden waarom ik deze blog ben gestart.
Heb jij in het verleden weleens last gehad van bedwantsen in huis? Hoe ben je eraan gekomen en -vooral- hoe ben je van de bedwantsen af gekomen. Wat heeft het hebben van bedwantsen met jou gedaan? Deel jouw ervaringen hieronder in de reacties, we horen graag van je!
18 gedachten over “Mijn ervaring met bedwantsen en hoe ik ze heb bestreden”
Dag Peter, zou wel graag met je willen spreken. We hebben deze week wantsen aangetroffen in het bed van m’n dochter en ik zit nu te kijken hoe het verder aan te pakken. Kan je contact opnemen? Heb net wat bedrijven gebeld maar dat wordt kostbaar denk ik. Ik lees van het stoomapparaat en die aarde, ben wel benieuwd welke je gebruikt hebt.
Haar slaapkamer en die van m’n zoon ook heeft houten planken met veel kieren namelijk.
met groet van Marjoline Kampinga
Beste Marjoline,
Wij hadden 4 a 5 jaar geleden last van de wantsen, dus dat is wel even terug hoor! En inderdaad, gespecialiseerde bedrijven zijn duur. Erg duur!
Je schrijft dat je ze in het bed van je dochter hebt aangetroffen. Het zou gunstig zijn als ze ook alleen daar zitten. Elders heb je ze niet gezien?
Qua stoomreiniger heb ik zelf de Kärcher SC 3. Deze gebruik ik al jaren naar volle tevredenheid. Qua Diatomeeënaarde heb ik Diatomit. Er zijn goedkopere, maar deze werkt zo goed dat ik eigenlijk geen andere zou aanraden. (Er zijn overigens wel goedkopere te krijgen)
Omgevingen met veel kieren zijn echt het allerergste om bedwantsen in te hebben!
Bedwantsen zijn niet zo lastig om te bestrijden zoals veel mensen zeggen, maar het gaat je echt werk kosten als je het zelf doet! Dagelijks stofzuigen, stomen en het gebruik van een goed middel. Bijvoorbeeld de diatomeeënaarde. Daarnaast moet je dagelijks het beddengoed in de droger doen.
Met een beetje doorzettingsvermogen lukt het je vast!
Groetjes,
Peter
M’n vraag is ook, hoe lang geleden het is geweest dat je ze had en of ze ook weg zijn gebleven 🙂
met groet
Hoi,
Ik las de blog. Heb verschillende blogs gelezen inmiddels. In twee weken van de bedwants af klinkt geweldig. Knap!
Ik las sommige verhalen en het kostte soms zelfs meer dan een jaar 😬.
In je blog zeg je dat je het nu toch anders zou hebben gedaan? Wat zou je dan anders doen?
Benieuwd!
Ik heb hier thuis geen plaag. Maar wil het vooral voorkomen.
Die diatomeeenaarde klinkt interessant maar ben bang om het in te ademen. Maar zoiets zou ieder huishouden preventief kunnen gebruiken ook dacht ik.
Bedankt voor jouw verhaal en misschien krijg ik wel antwoord,
Groetjes!
Beste WR,
Als het binnen ons budget lag, zou ik toch echt een ongediertebestrijder inschakelen! Maar ja, dat zat er toen niet in.
Begrijp me goed, het is prima zelf te doen, maar je leeft wel in een hoop stress. “Heb ik die laatste bedwants wel te pakken? Begint het straks allemaal opnieuw?”. En dat met kids in het spel…
Hoop dat je er iets aan hebt!
Groetjes,
Peter
Beste Peter,
Ik vind je blog zeer informatief maar je geeft in je antwoord echter aan dat je toch een ongediertebestrijder zou inschakelen als dat zou lukken (financieel).
Maar met alles wat je weet en doet (stoomreiniger met lavendel, gebruik van diatomit, hoe alles reiniger etc…), zou een ongediertebestrijder het beter kunnen dan?
Want wat kunnen zij beter dan wat jij hier allemaal beschrijft?
Uiteindelijk kunnen de bedwantsen al resistent zijn, moeten ze terugkomen om opnieuw te behandelen etc…
Het is me niet zo duidelijk waarom je toch een ongediertebestrijder zou inschakelen als je het zelf evengoed kan doen (of misschien beter).
Groeten, Ph.
Hoi Philippe,
Goede vraag! Het gaat mij niet zozeer om wat zij anders of beter kunnen dan ik, maar meer met de stress waarin we gezeten hebben. Het klinkt misschien een beetje raar, maar het viel mij bijvoorbeeld erg zwaar om mijn kids met de beten te zien. Gaf mij een flink schuldgevoel zeg maar. En ik denk toch dat we er sneller vanaf waren geweest als de professionals het zouden doen. Aan de andere kant, ik heb er ook zeker geen spijt van dat ik het zelf heb aangepakt.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt!
Groetjes,
Peter
ok bedankt voor je antwoord.
Beste Peter, en andere lezers
Wij hebben vorig jaar in ons appartement bedwantsen aangetroffen. Mijn vriendin had al een tijdje last van jeukende bultjes, heel raar, want ik zelf had nergens last van! We wisten niet waar deze bultjes nou door werden veroorzaakt, ze was zelfs naar de huisarts geweest en die wist het ook niet! Tot ’s nachts een van onze katten ons wakker maakte, hij leek ergens op te jagen rond het hoofdkussen van mij vriendin. Het was raak, ik draaide het kussen om en we zagen een bedwants! Na veel gegoogle en ook het vinden van dit artikel en de vele andere op deze website hebben we besloten het zelf aan te pakken en dat is uiteindelijk gelukt. We hebben jouw aanpak gecombineerd met andere tips & tricks die we op het internet konden vinden, ook hebben we (gelimiteerd) gif/pesticiden gebruikt.
De hele ervaring was wel heel stressvol, je vraagt je constant af of ze al weg zijn en waar ze nog kunnen zitten. Wat het in ons geval moeilijk maakte is dat we een steigerhouten bed hebben met heel veel gleuven en spleten, dit is ook waar we ze hebben aangetroffen, en ook alleen daar! Ze zaten voornamelijk rond het hoofdbord. Hoewel ik dus grondig het huis doorgezocht heb, inclusief achter stopcontacten etc., vond ik ze alleen in het bed! Misschien was dit een geluk bij een ongeluk, dat ons bed zo aantrekkelijk is als schuilplek, dat ze nergens anders zijn gaan zitten. Een ander nadeel was dat we het bed ook niet van de grond konden isoleren met bakjes water zoals jij dat hebt gedaan.
Het moeilijkste was bepalen wanneer we weer terug zouden gaan naar het “normale” leven. Pas na ongeveer 4 maanden ben ik volledig gestopt met maatregelen nemen, en nog maakt de gedachte me af en toe misselijk. Dat meegenomen ben ik er nog niet helemaal uit of ’t het wel waard was om het zelf aan te pakken. Hoe dan ook hebben jouw artikelen ontzettend geholpen!
Beste Randy,
Ontzettend bedankt voor deze reactie. Ik deel jouw vraag/mening voor wat betreft “of ’t het wel waard was”. Het is een hoop gestress en nog eens hard werken ook. Maar ja, wij hadden financieel gezien even de luxe niet op dat moment om een bestrijder in te schakelen.
Ik hoop van harte dat die bedwantsen lekker bij jullie uit de buurt blijven!
Groetjes,
Peter
Dag Peter,
Ook ik zit met het bedwantsen probleem. Ik heb je blog zeker al 10 keer gelezen. Maar dat gaat ze natuurlijk niet laten verdwijnen.. Zelf heb ik een hele hoop kleding en schoenen in mijn kamer, Ik heb van die ‘detector plak bakjes’ gezet waar ze op af komen. Zo weet ik ook zeker dat ze er zitten omdat er 2 inzaten. (Wel pas na 2 maanden) en beten met de nodige jeuk natuurlijk. Ook in mijn kleerkast had ik zo een bakje gezet en daar zat ook een bedwants in. Om op mijn kleren terug te komen. Als ik heel mijn kamer stofzuig en stoom, moet ik ook echt al mijn kleding op hoge temperatuur gaan wassen of niet? Want dit is onbegonnen werk. Ik heb nu al mijn kleding in dozen gestoken en het hoognodige er uit gehaald en in mijn kleerkast gelegd zodat ik de kast kan stomen. Hoe deden jullie dit met de kleren en de kleerkast? Zou ik ze in dozen in de hoek van de kamer laten staan en zo de kleerkast aanpakken en dan hopen dat ze op een dag uit de dozen zijn als er daar zouden inzitten? Ik las ook over de diatomeeënaarde. Wat doet dit en strooi je het gwn rond je bed? Wat doet dit met de beestjes? Ook mijn bed heeft zoals ik van bij ander mensen las geen 4 poten dus waterbakjes zijn ook niet mogelijk wat ik echt wel jammer vind. Ik hoop dat ik ook de kracht vind om dit zelf te doen. Want ik word hier mentaal zot van… Zelf woon ik nog thuis en mijn vader gaat hier super lax over! Hij zegt zolang je er niet zoveel last van hebt maakt het toch niet uit? Een verdelgteam kost idd teveel geld.. Ik ben ten einde raad..
Groetjes Liz
Groetjes Lia
Hoi Lia,
Lastig hoor!
Het korte antwoord is: ja, je zal al je kleding moet wassen. Zelfs meerdere keren.
Dat komt omdat de bedwantsen daar ook in zitten en je ze op die manier nooit helemaal weg gaat krijgen. Heb je wellicht een schuur, berging, zolder of iets dergelijks waar je de kleding die je niet gebruikt kan zetten? Dat zal misschien iets kunnen schelen.
Voor je bed is misschien een goede oplossing te bedenken. Zijn klossen geen goed idee? Dat zijn voetjes waarmee een bed hoger gemaakt kan worden. Deze worden vaak gebruikt bij thuisbevallingen en zijn niet duur. Ze kunnen zelfs worden gehuurd.
Laat me maar weten als je nog vragen hebt!
Heel veel succes toegewenst!
Groetjes,
Peter
Dag Peter,
Ik heb sinds eergisteren beten (die enkel jeuken als ik er over wrijf) en zag nog geen wantsen (tot nu toe). Ik gebruik liefst geen middelen die eco-onvriendelijk/giftig zijn. Ik ga zeker een stomer en lavendel aanschaffen. Ook wil ik die diatomit gebruiken…maar ik heb 2 hondjes. Is dat schadelijk voor hun? En kan ik het restant gewoon met de stofzuiger worden verwijderen?
Alvast bedankt voor je reactie
Hoi Danny,
Bedankt voor je berichtje en wat vervelend dat je last hebt van beten. Het kan zijn dat je last hebt van bedwantsen, maar het is goed om eerst de oorzaak van de beten vast te stellen voordat je actie onderneemt.
Diatomeeënaarde is een natuurlijk middel dat gebruikt wordt tegen bedwantsen. Het is niet giftig voor mensen en huisdieren, maar het kan wel irriterend zijn voor de luchtwegen als het in grote hoeveelheden wordt ingeademd. Zorg er daarom voor dat je hondjes niet in de buurt komen terwijl je het aanbrengt.
Na het gebruik van diatomeeënaarde kun je het restant gewoon met de stofzuiger verwijderen. Zorg er wel voor dat je de stofzuigerzak na het gebruik weggooit, anders kunnen de bedwantsen zich nog steeds in de stofzuiger verstoppen.
Succes met de bestrijding en ik hoop dat je snel van de beten af bent!
Gr,
Peter
Gisteren dikke bonje gehad met mijn dochter, die even doodleuk vertelde dat ze op haar stage adres in het buitenland last van bedwantsen hadden gehad . Ze vertelde dat de aanpak daar was geweest het weggooien van de bank want daar zaten ze in, en verder niks toen was het klaar en geen last meer. Ik geloof daar niks van omdat deze beesten zich zo snel vermenigvuldigen en verspreiden. Ze woonden in dat huis met z’n drieën en er stonden dus ook 3 bedden. Het probleem is nu dat ze dus doodleuk haar koffers mee heeft genomen in huis en uitgepakt op haar slaapkamer. Ze had veel kleren daar gewassen dus alles gewoon weer in haar kast . Haar koffers hebben een paar dagen open gelegen op haar kamer. Ik ben nu dus als de dood dat ze toch bedwantsen heeft meegenomen en wil een plaag voorkomen wat kan ik doen ? En hoeveel risico is er nu ?
Hoi Mika,
Wat vervelend om te horen dat je in zo’n lastige situatie zit, maar je hebt gelijk om je zorgen te maken over bedwantsen. Deze kleine beestjes kunnen inderdaad snel verspreiden en een plaag veroorzaken. Het is goed dat je actie wilt ondernemen om dit te voorkomen.
Om het risico te minimaliseren, raad ik je aan om de volgende stappen te volgen:
Controleer de koffers grondig: Inspecteer de koffers van je dochter zorgvuldig op tekenen van bedwantsen. Let op kleine, bruine vlekjes (uitwerpselen) en kleine rode beten. Als je iets verdachts vindt, is het belangrijk om direct actie te ondernemen.
Was en droog kleding op hoge temperatuur: Als je dochter kleren heeft gewassen, was en droog ze dan op een zo hoog mogelijke temperatuur. Dit kan helpen om eventuele bedwantsen te doden.
Koffers behandelen: Als je vermoedt dat er bedwantsen in de koffers zitten, kun je overwegen om ze grondig te inspecteren en eventueel te behandelen met een insecticide die specifiek is ontworpen voor bedwantsen.
Houd de slaapkamer in de gaten: Blijf de slaapkamer van je dochter nauwlettend in de gaten houden op tekenen van bedwantsen, zoals beten, kleine bloedvlekjes op lakens of huidschilfers.
Het is moeilijk te zeggen hoe groot het risico is dat bedwantsen zijn meegekomen, maar door deze stappen te volgen, kun je in ieder geval proactief handelen en hopelijk een plaag voorkomen. Als je nog meer vragen hebt of hulp nodig hebt, sta ik voor je klaar.
Groetjes,
Beste Peter,
Een vraag, wanneer kan je veilig de conclusie trekken dat de bedwantsen verdwenen zijn. Wij hebben nu twee weken geen last meer van beten/bultjes, geen sporen meer gevonden en in de geplaatste vallen zit tevens al twee weken niets in. Kunnen wij er vanuit gaan dat we er vanaf zijn denk je?
Hoi Jo,
Dat klinkt zeer bemoedigend!
Helaas zou ik nou 2 weken nog geen conclusies trekken. Niet te vroeg juichen en doorgaan met het bestrijden, want ze zijn zo weer terug. Ik zou pas na 4 weken stoppen.
Gr,
Peter